Mijn naam heb je al, dus laat ik maar eerst iets vertellen over mijn journalistiek werk.

Ik heb een Bachelor Journalistiek behaald aan de Arteveldehogeschool in Gent. Ik wist al sinds het vijfde middelbaar wat ik wilde studeren. We maakten toen kennis met het project ‘Kranten in de klas’ en ik wist op slag wat ik wilde doen later.

Nog tijdens mijn studies mocht ik schrijven voor De Zeewacht over de Vuurtorenwijk. De ideale leerschool om alles wat ik geleerd had op school in de praktijk om te zetten. Na enkele maanden kreeg ik de kans om over de regio te schrijven voor Het Laatste Nieuws. Dat doe ik al sinds januari 2009. Ik kon toen niet vermoeden dat de job me zo goed zou liggen. Ik kan schrijven over politiek, cultuur, economie en nog zoveel meer. Ik ontmoet elke dag interessante mensen en ik werk in een regio waar je altijd een beetje op vakantie bent. Het begrip file ken ik dan ook voornamelijk van op de radio.

Ik werk ondertussen ook met veel plezier mee aan Deze Week (De streekkrant), De Zondag en De Zeewacht. Als copywriter schrijf ik regelmatig teksten voor verschillende opdrachtgevers.

Naast journalist ben ik sinds 2014 vooral ook mama van Floris en echtgenote van Steve. Ook in mijn privéleven is schrijven enorm belangrijk geworden. Ik ben gestart met een persoonlijke blog (Wij geven niet op) over onze moeilijke zwerftocht doorheen de medische wereld. Mijn echtgenoot is sinds 2013 immers ernstig ziek, maar tot op vandaag kon geen enkele dokter ons een diagnose geven. Omdat er nog altijd een groot taboe ligt op pijn en wat ze ‘onverklaarde lichamelijke klachten’ noemen ben ik begonnen met een blog om in eerste instantie onze eigen omgeving te sensibiliseren. Pijn heeft geen gezicht, pijn heeft geen grote mediacampagnes om het begrip te verhogen, dus probeer ik zelf al schrijvend het taboe te verkleinen.